از عاشورا تا 9دی

وقایع پس از انتخابات ایران شاید در اول، ذهن هر کسی را به اعتراض به نتایج انتخابات می کشاند اما مدتی نگذشت که ماهیت اصلی این جریان برای مردم کم کم روشن شد که پاسخگوی این سوال بود که از عاشورا تا ۹ دی چه گذشت؟

شعارهایی که در این تجمعات داده میشد و حمایت های دشمنان اسلام و انقلاب از این جریان و مخصوصا سکوت محض سران این جریان در برابر این شعارها و این حمایت ها (به قول خودشان جذب حداکثری!) ماهیت را روز به روز برای مردم روشن و روشن تر میکرد…

شاید اگر خواصی که جزئی از انقلاب بودند، در اول حمایت و بعد از روشن شدن ماهیت آنها سکوت نمی کردند، نه فتنه ۸ ماه طول می کشید و نه بعد از وارد شدن مردم به میدان، علیه آنها موضعی گرفته میشد…

به هر حال این جریان با تمام توهین ها و حرمت شکنی هایی که کرده بودند، هر چند از تعداد آنها کاسته شده بود اما تا ۸ ماه توانسته بودند خبر اول ایران و حتی جهان را به خود اختصاص دهد، تا جایی که خارج نشینان از پایان نظام جمهوری اسلامی سخن می گفتند!

اما پایان این جریان فتنه، عاشورای ۸۸ بود… فتنه گران همچون تجمع های گذشته به حرمت شکنی دیگری پرداختند، اما خود حتی تصور این را هم نمی کردند که این سوت و کف ها و توهین به مقدسات و خون حسین (ع)، نه تنها باعث اعتراض عمومی، بلکه موجب مرگ و نابودی خود و جنبششان هم می شود…

کم کم اخبار و وقایع آن روز از طریق رسانه و دهان به دهان منتقل شد، خشم عمومی تمام مردم را فراگرفته بود، مردم که دیگر از خواص تقریبا ناامید شده بودند، این بار خود تصمیم داشتند که با تمام قوا به صحنه بیایند… از سوی دیگر خداجو معرفی کردن حرمت شکنان عاشورا توسط میرحسین موسوی، موحب موضع گیری های خواص و مردم علیه او شد…

۹ دی با تمام روزها فرق داشت، در ۹دی تک تک افراد، انسان را به یاد منتقمین خون حسین در چند سال بعد از عاشورا می انداخت… مردم دیگر تحمل عاشورایی دیگر نداشتند…

۹ دی روزی بود که مردم ثابت کردند که از خیلی خواص جلوترند… ۹ دی روزی بود که نشان داد نظام جمهوری اسلامی نه به خاطر خواص، بلکه به خاطر عشق مردم به آن دوام یافته…

دی۹ دی روزی بود که مردم بار دیگر به تمام دنیا فهماندند که ایران هیچ گاه کوفه نخواهد شد… مردم ایران قدر علی زمانشان را می دانند و ۹ دی روزی بود که تنها عکس در دست مردم عکس ولی شان بود، و چه زیبا مردم با این کار بصیرتشان را نشان دادند…

البته سبزها همچون اوایل اعتراضات که جرات بیان خواسته ی اصلیشون که براندازی نظام بود را نداشتند، در عاشورا هم برای جلوه ندادن حرمت شکنی هایشان، حتی از حسین هم یاد می کردند!

یکی از شعارهای این افراد “ما اهل کوفه نیستیم، پشت یزید بایستیم” بود… البته ما هم این شعار آنها را قبول داریم و می دانیم که آنها اهل کوفه نیستند و پشت یزید نمی ایستند، بلکه بر این باوریم که اینها کوفی صفت اند و یزید پشت آنهاست نه آنها پشت یزید! چرا که اینها وقایع عاشورا را می دانند و شنیده اند و یزیدی عمل می کنند اما یزید چنین واقعه ای را نشنیده بود…!√

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: